Arınma ve Dirilme Vakti: Ramazan-ı Şerif

Efendimiz s.a.v. üç aylara girince “Allahım Receb ve Şaban’ı hakkımızda mübarek kıl ve bizleri Ramazan’a ulaştır.” diye dua edermiş. Bu duaya âlimlerden bir kısmı şöyle anlam vermişler: Cenab-ı Hak, Ramazan ayına o kadar büyük bir değer yüklemiş ve bu ayı o kadar faziletli kılmış ki, kendinden önce gelen Receb ve Şaban aylarını ona hazırlık olsun diye mübarek kılmıştır. Bu yüzden evliya-ı kiram hazerâtı, Ramazan gelmeden altı ay öncesinden ona ulaşmak için; Ramazan’dan sonraki altı ayda da kabulü için Cenab-ı Hakk’a niyazda bulunurlarmış. Esasen gelmekte olan ay, her anıyla o kadar hayırlı ki, diğer aylarda kol gezen şeytanlar bu ayda bağlanır, rahmet melekleri ise vazife başındadır. Ayrıca bu ayda Cenab-ı Hakk kullarını bağışlamayı dilemektedir. O halde bütün günahkârlar bu ayın gelişiyle müjdelenmeli ve Mevlâ Tealâ’ya tövbeye çağrılmalıdır.

Allah’a Kulluktan Hemen Sonra

“Rabbin, sadece kendisine kulluk/ibadet etmenizi, ana babanıza da iyi davranmanızı kesin bir şekilde emretti. Onlardan biri veya her ikisi senin yanında yaşlanırsa kendilerine ‘öf’ bile deme, onları azarlama, ikisine de güzel söz söyle.” (İsrâ, 23) Allah Tealâ, girişte mealini verdiğimiz ayetin öncesinde mealen buyurmuştu ki: “Allah ile birlikte bir ilah daha tanıma! Sonra kınanmış ve kendi başına terk edilmiş olarak kalırsın.”(İsrâ, 23). Böylece iman konusunda en önemli rükûn olan şirkten uzak durmayı bildirince, peşi sıra bu ayet-i kerimede de imanın alametlerinden olan son derece önemli bir hususu ve onun şartlarını zikretmiştir. Aile, toplumun en küçük fakat en önemli parçasıdır. Temeli de anne ve babadır. Anne babaya itaat etmek, hürmette bulunmak ve onların ihtiyaçlarını temin etmek, şartlar ne kadar ağır olursa olsun onları himaye edip gözetmek, bir evlat için dinî, fıtrî ve vicdanî bir görevdir.